شدم با تو تماشایی.

تموم حال خوبم رو                           
به اون یک لحظه مدیونم
همون یک لحظه ی دیدار
که میدونی و میدونم      

کنارت تو من  آرومم
یه چیز و خوب میدونم
به پای  این همه احساس
که میمونی و میونم

اگر چه راهمون دوره
دلامون خیلی نزدیکه
تویی تنهای یام اعجاز
به یادت تنها موزیکه

منم هرشب خدامونو
به دیدار تو میارم
تموم پنجرها رو
به شوقت باز میزارم

من و به من نشون دادی
تو تعبیر یه رویایی
اگه دنیا منو رد کرد
شدم باتو تماشایی

گرفتم شکل آغوشت
به اعجازت زدم تکیه
تو رو تو اوج تنهایی
گرفتم از خدا هدیه

فرزاد-بهمن 1398